తనువంతా తిరుణాళ్ళు
నీ చూపులో వలపుభాషను చదివినకొద్దీ
పంచమవేదం సంగీతమై మీటినట్లు..
వేయిదీపాల వెలుతురులు నాలో మిరుమిట్లై నవ్వుతుంటే
విరిసిన వెన్నెల తనది కాదని..
ఆకాశజాబిలి సిగ్గుపడి తొలిగినట్లు..
పున్నమిపువ్వులు పూసేస్తుంటే మనోవనాన..
కలవరానికిక కొదవేముందని..
కనువిని ఎరుగని మృదుస్పర్శ కవ్విస్తున్నట్లు..
అలలైన కలలు నిజమై సాక్షాత్కరిస్తుంటే
తస్కరించలేని తమకమేదో..అమృతం కరిగి చినుకై కురిసి..
పారవశ్యం జలపాతమైనట్లు..
శిశిరానికందని ఆశలు ఆకాశానికెగిరి అల్లరిచేస్తూ..
గాలికి పూసిన గంధంలా వసంతమై తడుముతుంటే..
విహరించాలనే ఉందలా విశ్రాంతనేదే లేకుండా..!!
No comments:
Post a Comment