గుండెనిండా గుర్తుల గాయాలే..
ఊపిరితిత్తుల గుండా నీ తనూపరిమళం సోకినట్లనిపిస్తే..
చేసే ప్రతిపనిలోనూ నువ్వే గోచరిస్తుంటే
నాలో రహస్యమైన నిన్నెవరైనా కనిపెడతారని కంగారవుతోంది
కన్నులోంచీ గుబులు కన్నీరు వెచ్చగా కరుగుతుంటే
గతంలోనే బ్రతకడం బాగుండనిపిస్తోంది..
నీకై వేచివేచి నాలో నిరీక్షణ క్షీణించి
నిద్దురరాని కనురెప్పలు కొట్టుకొనే యుద్ధంలో..
ప్రళయం పుడుతుందేమోననిపిస్తోంది..
గ్రీష్మర్తుల్లో నిర్జీవమైన మోడులా మారిన నాలో
అమృతవర్షమై కురిసే నీకై ఎదురుచూపులు ముగిసేదెన్నడో..
అలజడులకు దూరమై నేను విముక్తమయ్యేదెన్నడో..
అనంతమైన అశృవులై ప్రవహిస్తున్న దూఃఖానికి ముగింపు కనుగొనలేక
గమ్యముందో లేదో తెలియని ఏకాంత మనోవనంలో విహారమేమిటో..
మొత్తానికి మౌనాక్షరాలుగానే మిగిలాయి నా పాటలోని పల్లవులు..
నాలోని సంగీతాన్ని నువ్వు మోసుకుపోయాక..!!
No comments:
Post a Comment