కన్నీరంటే భయం పోయిందెందుకో..
నీ స్మృతులలోని కమ్మదనాన్ని రుచి చూసాక..
ఓదార్పే అవసరం లేని గోదారిలా మారాక..
ఆగి ఆగి మెరిసే ఆ ముత్యపు చుక్కలు..
చూపును మసగ్గా చేసాక..
నువ్వు మాత్రమే నా ఏకైక భావననిపించేలా..
వెచ్చదనం తెలుస్తోంది..
కన్నీరు పన్నీరై తీయందనాలను చిలికిస్తుంటే..
ఉప్పదనం మాయమై మరందాలను తలపిస్తుంటే..
విషాదమై రాలినా నా భావమింతేననిపిస్తోంది..
నా కనుకొలుకుల్లో నువ్వు చేరడమే ధన్యమనిపిస్తోంది..
కన్నీటికి ఇన్ని రంగులున్నాయని తెలియని నాకు..
అన్వేషించకుండానే నీ ధ్యాసలో ఆనందం హరివిల్లయ్యింది..!!
No comments:
Post a Comment