Saturday, 31 October 2020
// మార్పు //
ఎప్పుడూ తన మాటే చెల్లాలనుకొనే జీవితం
దారులన్నీ మూసేసి మార్పు అనివార్యమంటుంది
మౌనాన్ని కౌగిలించిన గడ్డిపువ్వులా మారిపోయాక
నక్షత్రాల కోసం నిరీక్షణ ఆగిపోతుంది
గాయాల్ని రేపే గతం మనసుని సాంత్వనో
వెన్నెలనీ నలుపు చేసే చీకటో తెలియకనేమో
నేల తడిచే నాలుగు రోజులూ
కలవరింతలు వానై కురుస్తుంటాయి
రెప్పలకు కునుకెందుకు లేదో అనుకోరాదప్పుడు
వెతలకు మూగసాక్ష్యంగా కన్నులూ తడుస్తున్నప్పుడు 😣
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
జ్వలిస్తుంది మనసు చూసీ చూడక వదిలేసిన గ్రీష్మం దేహాన్ని తాకి మంటై ఎగుస్తున్నట్టు.. బరువైన క్షణాలకి సొంతవాక్యం రాసే దిగులు ముద్దులు హద్దయిపో...
-
నిశ్శబ్దం వాలిన పొద్దుల్లో పేరు తెలియని పిట్టల గుసగుసలు ప్రేమలేఖలై గాలి ఊసుల కిలకిలలు కవితలై పువ్వులు పాడే సంగీతం మనసును లేపినట్టయి ...
-
కవితత్వాలు: 244 ప్రేమగంధం అంటిన సన్నజాజి, అంతరంగాన్ని తడుపుకునే తేనెబావి మట్టిభాష కమ్మదనమేదో.. దాహాన్ని తీర్చడానికన్నట్లు తరాలు మారిన...
-
సమస్త సృష్టి నన్ను చూస్తున్నప్పుడు ఎందుకో ఒక్క భావమూ నాలో పలకలేదు విరిగిపోయిన వంతెన అంచుల గుండా నేనెక్కడో తప్పిపోయిన యాతన అడివిమల్లెలా పరిమ...
-
అవ్యాజమైన భావాలతో అల్లుకొనే నిన్ను.. నా ఆత్మకు అద్దముగా మలచుకున్నాను.. నీ రూపు కన్నుల్లో లాస్యమైనప్పుడు మెరుగుపెట్టిన వెన్నెల నేనై ...
No comments:
Post a Comment