Tuesday, 12 July 2022
// మల్లె మొగ్గలు //
మౌనంగా చిగురించే కాలానికి
ఆత్మానందపు క్షణాలంటే
మనలోంచీ మనల్ని తీసుకుపోయేవేమో..
ఏమో..
వేసవికన్నా ముందే మురిపించే
ఈ మొగ్గల ముగ్ధత్వం
బిడియాల పచ్చిదేహపు సమ్మోహనం
నీరెండలో నిర్మలంగా నవ్వే నక్షత్రాల్లా
ఈ అద్భుతమైన గుబుర్ల చెంతనుంటే
మనసంతా పరవశాల కాంతి వలయం
అవునవే.. మోహాన్ని మోస్తూ తన్మయత్వంగా
కొమ్మకు ఊగుతున్న మల్లెపువ్వులు..
పరిమళాలతో అలికిడి చేస్తున్నాయంటే
విచ్చుకుని ఎంతసేపయ్యిందో
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Popular Posts
-
జ్వలిస్తుంది మనసు చూసీ చూడక వదిలేసిన గ్రీష్మం దేహాన్ని తాకి మంటై ఎగుస్తున్నట్టు.. బరువైన క్షణాలకి సొంతవాక్యం రాసే దిగులు ముద్దులు హద్దయిపో...
-
నిశ్శబ్దం వాలిన పొద్దుల్లో పేరు తెలియని పిట్టల గుసగుసలు ప్రేమలేఖలై గాలి ఊసుల కిలకిలలు కవితలై పువ్వులు పాడే సంగీతం మనసును లేపినట్టయి ...
-
కవితత్వాలు: 244 ప్రేమగంధం అంటిన సన్నజాజి, అంతరంగాన్ని తడుపుకునే తేనెబావి మట్టిభాష కమ్మదనమేదో.. దాహాన్ని తీర్చడానికన్నట్లు తరాలు మారిన...
-
సమస్త సృష్టి నన్ను చూస్తున్నప్పుడు ఎందుకో ఒక్క భావమూ నాలో పలకలేదు విరిగిపోయిన వంతెన అంచుల గుండా నేనెక్కడో తప్పిపోయిన యాతన అడివిమల్లెలా పరిమ...
-
అవ్యాజమైన భావాలతో అల్లుకొనే నిన్ను.. నా ఆత్మకు అద్దముగా మలచుకున్నాను.. నీ రూపు కన్నుల్లో లాస్యమైనప్పుడు మెరుగుపెట్టిన వెన్నెల నేనై ...
No comments:
Post a Comment