//మనస్సొద//

విషాదాన్ని నింపుకున్న మది
ఆనందం తనే వచ్చి చెంత నిలబడ్డా
ఓపుకోలేని గాయాన్ని మోస్తూ ఎటో చూస్తుంటుంది

చినుకే కదాని ఆల్చిప్పలు నిదరోతే
సముద్రగర్భం ముత్యాలెలా పొదుగుతుందని

అపురూపాలన్నీ నిరాశకు నెట్టి
అరచేతిలో అదృష్టాన్ని వెతుక్కొనే
ఏకాకితనం..అదో దౌర్భాగ్యం కావచ్చు

మౌనం శబ్దాల్ని ఆపిందని
లోలోపల కురుక్షేత్రాన్ని సృష్టించుకున్న
మనస్సొదను ఆపగలిగేదెవ్వరని

కన్నీటిని తాగేందుకు తపించే కన్నులకు
కలల తీపి తెలిసినా రుచించేదెప్పుడని

హృదయానికెన్ని రంగులు అద్దనీ..
శోకాన్ని స్రవించే నీలపురంగే ఇష్టమయ్యాక
హరివిల్లు అందం కేవలం ప్రకృతి ప్రకోపం మాత్రమే కదూ..😣